Bir dostum neçÉ ildir ki, mÉnzilinin eyvanında bir balaca tÉmir iÅlÉri gördürmÉk istÉyir, amma yaxÅı bir usta tapa bilmir.
ÆvvÉllÉr bir usta tapmıÅdı vÉ o usta da gÉlib evinÉ baxmıÅdı. DemiÅdi ki, arada imkan olan kimi eyvanı tÉmir edÉrÉk. Dostumuz da. Surxay ustanın dediyinÉ inanıb, onu düz iki il gözlÉyib.
VÉ iki ildÉn sonra Surxay deyib ki, Moskvadayam, gÉlÉn kimi iÅÉ baÅlayacaÄam. Surxay isÉ gÉlib çıxmaq bilmir, düz iki ildir ki, dostumuzu aldadır. Axırda hÉr yerdÉn Éli üzülÉn dostumuz deyir ki, ta mÉnim Surxaya inamım qalmayıb, yaxÅı usta görsÉn mÉnÉ deyÉrsÉn! Sözün açıÄı bu usta tayfasına bir o qÉdÉr dÉ etibarım yoxdu. Qorxuram birini ona yönÉldÉm, o da yalançı çıxa. VÉ mÉnim dÉ üzüm dostumun yanında qara ola!
Emil FaiqoÄlu
